Mίλτος Σαχτούρης-Δεν είναι ο Οιδίποδας

Ένας μεγάλος ουρανὸς γεμάτος χελιδόνια
τεράστιες αίθουσες δωρικὲς κολώνες
τα πεινασμένα τα φαντάσματα
καθισμένα σε καρέκλες στις γωνιὲς
να κλαίνε
τα δωμάτια με τα νεκρὰ πουλιὰ
ο Αίγιστος το δίχτυ ο Κώστας
ο Κώστας ο ψαρὰς ο πονεμένος
ένα δωμάτιο γεμάτο τούλια πολύχρωμα που ανεμίζουνε
νεράντζια σπάνε τα τζάμια στα παράθυρα
και μπαίνουν μέσα
ο Κώστας σκοτωμένος
ο Oρέστης σκοτωμένος
ο Ἀλέξης σκοτωμένος
σπάνε τις αλυσίδες στα παράθυρα
και μπαίνουν μέσα
ο Κώστας ο Ορέστης ο Αλέξης
άλλοι γυρίζουνε στους δρόμους από το πανηγύρι
με φώτα με σημαίες με δέντρα
φωνάζουν τη Μαρία να κατέβει κάτω
φωνάζουν τη Μαρία να κατέβει από τον Ουρανό
τ᾿ άλογα τ᾿ Άχιλλέα πετούν στον ουρανό
βολίδες συνοδεύουνε το πέταμά τους
ο ήλιος κατρακυλάει απὸ λόφο σε λόφο
και το φεγγάρι είναι ένα πράσινο φανάρι
γεμάτο οινόπνευμα
τότε νυχτώνει η σιωπὴ τους δρόμους
και βγαίνει ο τυφλός με το μπαστούνι του
παιδιὰ τον ακλουθάνε στις μύτες των ποδιών
δεν είναι ο Οιδίποδας
είναι ο Ηλίας της λαχαναγοράς
παίζει μιαν εξαντλητικὴ θανάσιμη φλογέρα
είναι ο νεκρὸς Ηλίας της λαχαναγοράς