Δημήτριος Ψαλλίδας- Ο καιρός μου παρήλθε

 Ο καιρός μου παρήλθε
           ποιός  κόσμος ;
          πότε;
          σε ποιά γή;
          ευχή εκτοξευμένη στο τίποτα
          χάδι στη σκόνη του χρόνου
          ματιά και λάμψη
          πού είν’η λάμψη σου τώρα;
          προς ποιόν η ματιά σου;
          χτυποκάρδι αιώνιο·χάθηκες
          Νύχτα και το χαμόγελό σου πέτρινο,μετέωρο
          αγάπης ανάμνηση
          ψυχές σπάνιες,παιχνίδια των καιρών
          Στους αιώνες σε ψάχνω άσκοπα,ψιλαφιστά
          μόνος·άχρονη κατάρα δεσμώτρια
          μη μιλάς
          μην ακούς
          άηχες κραυγές φωτοβολίδες
          το χθόνιο σύμπαν
          το χθό-
          το χθό-νιο
          Απραξία – salve me ab leonis
          νύξ·Λήθη ευπρόσδεκτη αιώνια
          κι η κοσμοχαλασιά απόηχος
          απρόσκλητη μην έρχεσαι
          δέδυκε μεν α σελάννα
          δέδυκε
         δέδυκε
         Λήθη salve me
         Άδειο το ποτήριον τούτο
    μαύρο μελάνι μονόλογος
    de hoc satis
    Λ-Η-Θ-Η