Αντισταθείτε, σ᾿ αυτὸν που χτίζει ένα μικρὸ σπιτάκι
και λέει καλὰ είμ᾿ εδώ.
Αντισταθείτε, σ᾿ αυτὸν που πάλι γύριζε στο σπίτι
... και λέει Δόξα σοι ο Θεός.
Στον περσικὸ τάπητα των πολυκατοικιών
τον κοντὸ άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαὶ-εξαγωγαί
στην κρατικὴ εκπαίδευση και το φόρο
αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ.
Αντισταθείτε, σ᾿ αυτόν που χαιρετά απ᾿ την εξέδρα
ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις.
Στον Πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε,
στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες,
σ᾿ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε,
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι,
σ᾿ αυτὴ την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων,
λίβανον και σμύρναν.
Αντισταθείτε, σ᾿ όλους αυτοὺς που λέγονται μεγάλοι
και γράφουν λόγους πλάι στη θερμάστρα.
Στις φοβερὲς σημαίες των κρατών και τη διπλωματία,
στα εργοστάσια πολεμικών υλών,
σ᾿ αυτοὺς που λένε λυρισμὸ τα ωραία λόγια,
στα γλυκερὰ τραγούδια με τους θρήνους,
στους θεατές, στον άνεμο...
Αντισταθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου